rzucać II
pozostawiać, opuszczać; odchodzić, rezygnować z czegoś
Siadł przy świecy i dobył książeczkę z kieszeni, Która mu jak Ołtarzyk złoty zawsze służy, Której nigdy nie rzuca w domu i w podróży (I). Przerażony zasadzką szereg w kłąb się zwija, Cofa się, rzuca rannych (IX) Wojski rzuca plac boju, idzie do ogrodu (IX)
Czlowiek ↔ Dusza i rozum ↔ Wola ↔ Wola ↔ Decyzja